16. LICZEBNIK
PYTANIA:
1. Kształtowanie się klasy imion o znaczeniu liczebnikowym w języku prasłowiańskim (cechy semantyczne, morfologiczne, składniowe).
2. Powstanie deklinacji liczebnikowej w języku polskim.
3. Odmiana liczebników porządkowych oraz liczebnika głównego jeden w języku prasłowiańskim. Zmiany na gruncie polskim.
4. Odmiana liczebnika dwa. Zmiany w paradygmacie liczebnika zaczynając od okresu staropolskiego:
a) powstanie kategorii męskoosobowości, pochodzenie form dwu, dwóch, dwaj, zmiany rodzajowe dotyczące formy dwa;
b) uogólnienie formy dwu w paradygmacie liczebnika;
c) zmiany analogiczne dotyczące C. z końcówką -om oraz N. z końcówką -oma;
d) powstanie nowej końcówki -óch w D., Ms.;
e) powstanie nowej końcówki -óm w C., geneza i status końcówek C. -u, -om, -óm we współczesnej polszczyźnie;
f) los formy C. dwiema.
5. Odmiana liczebników trzy, cztery. Innowacje w odmianie liczebników:
a) wytworzenie form męskoosobowych;
b) pochodzenie form N. trzema, czterema;
c) formy trzech, czterech w D.
6. Odmiana liczebników od pięciu do dziesięciu. Zmiany na gruncie języka polskiego:
a) pochodzenie form na -u;
b) powstanie form męskoosobowych;
c) historia formy N.
7. Odmiana liczebnika sto. Zmiany w paradygmacie liczebnika:
a) zmiany wywołane neutralizacją kategorii liczby liczebników;
b) zniamy wywołane analogią do pаradygmatu liczebnika dwa.
8. Liczebniki złożone:
a) liczebniki jedenaście – dziewiętnaście, dwadzieścia – dziewięćdziesiąt, dwieście – dziewięćset:
· geneza prasłowiańska;
· przekszłatcenie zestawień w języku polskim;
· odmiana liczebników;
· zmiany dotyczące odmiany liczebników w okresie staropolskim wywołane analogią;
b) odmiana współczesnych liczebników w formie zestawień.
9. Liczebniki zbiorowe:
a) pierwotne zaimki i przymiotniki w funkcji liczebników zbiorowych;
b) pierwotna odmiana imion w funkcji liczebników zbiorowych w powiązaniu z ich budową morfologiczną;
c) powstanie nowego modelu deklinacji liczebników zbiorowych w okresie staropolskim na skutek kontaminowania różnych typów odmiany:
· uogólnienie tematu rozszerzonego;
· pośtać M.;
· los form typu dwoj, dwoja, czwór, czwora a neutralizacja rodzaju gramatycznego w odmianie liczebników zbiorowych;
· neutralizacja kategorii liczby w odmianie liczebników zbiorowych;
· przekształcenia syntaktyczne wywołane zmianami morfologicznymi, czyli zasady użycia liczebników zbiorowych we współczesnym języku polskim.
10. Liczebniki ułamkowe:
a) rzeczowniki w funkcji ułamków;
b) zmiany w paradygmacie rzeczownika *polъ w związku ze zmianami semantyki;
c) pół w ułamkach typu półwtóra(y), półtrzecia(i) i in.
11. Liczebniki staropolskie z pierwszym członem sam- typu samsiedm.
12. Liczebniki we współczesnym języku polskim:
a) morfologiczne ( eksyjne i słowotwórcze) kryteria klasy kacji liczebników współczesnych;
b) podział liczebników ze względu na ich strukturę eksyjną;
c) podział liczebników ze względu na znaczeniowe (tradycyjne) kryteria klasy kacyjne;
d) najistotniejsza różnica między wykładnikami rodzaju męskoosobowego liczebników a formami męskoosobowymi pozostałych imion.
PODRĘCZNIKI:
1. Klemensiewicz, Z. Gramatyka historyczna języka polskiego / Z. Klemensiewicz, T. Lehr-Spławiński, S. Urbańczyk. – Warszawa: PWN, 1981. – S. 338 – 358.
2. Kuraszkiewicz, W. Gramatyka historyczna języka polskiego / W. Kuraszkiewicz. – Warszawa: PWN, 1972. – S. 137 – 142.
3. Mańczak, W. Polska fonetyka i morfologia historyczna / W. Mańczak. – Warszawa: PWN, 1983. – S. 100 – 113.
4. Podlawska, D. Gramatyka historyczna języka polskiego z elementami gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i dialektologii / D. Podlawska. – Słupsk: Wydawnictwo Uczelniane, 1999. – S. 124 – 129.
5. Rospond, S. Gramatyka historyczna języka polskiego / S. Rospond. – Warszawa: PWN, 2003. – S. 117 – 118.
ZAŁĄCZNIKI:
38. Odmiana liczebnika *dъwa.
39. Rozwój odmiany liczebników trzy, cztery.
40. Odmiana liczebnika *sъto.
ZADANIA:
Ерома, Ж.И. Gramatyka historyczna języka polskiego = Историческая грамматика польского языка: сборник упражнений / Ж.И. Ерома. – Гродно: ГрГУ, 2008. – § 17 nr 1 – 16.