РЫМСКІЯ ІМЁНЫ
У класічную эпоху імя рымскага грамадзяніна складалася з трох кампанентаў: GaіusIuliusCaesar
1. Praenōmen- асабістае імя. Колькасць іх была абмежавана, і запісваліся яны звычайна скарочана:
A.-Aulus L.- Lucius Q.- Quintus
App.- Appius M.- Marcus Sex.- Sextus
C.- Gaius M.`- Manius Ser.- Servius
Cn.- Gnaeus Mam.- Mamercus Sp.- Spurius
D.- Decimus N.- Numerius T.- Titus
K.- Kaeso P.- Publius Ti(b).-Tiberius.
2. Nomen- родавае імя (з`яўляецца прыметнікам і заканчваецца на -ius): Tullius, Cornelius і г.д.
3.Cognōmen- мянушка, якая належала толькі нейкай галіне роду і ўказвала на яго характэрную рысу: Scaevola ляўша, Naso насаты, Dentātus зубаты і г.д. З часам cognōmen страціла значэнне асабістай мянушкі. Некалі за нейкія ваенныя подзвігі чалавек мог атрымаць і другое cognōmen: Publius Cornelius Scipio Africānus (заваёўнік Афрыкі). Таксама ў якасці другога cognōmen усыноўленыя захоўвалі сваё былое nomen, змененае канчаткам -ānus, -īnus, якое далучалі да поўнага імені ўсынавіцеля: Gaius Iulius Caesar Octaviānus Гай Юлій Цэзар Актавіян (які паходзіў з роду Актавіяў).
Вольнаадпушчанік атрымліваў praenōmen і nomen свайго былога гаспадара, у якасці cognōmen, ён захоўваў імя, якое насіў рабом: M. Tullius Tiro - Марк Тулій Тырон (вольнаадпушчанік Цыцэрона).
Пры атрыманні рымскага грамадзянства чужаземцы атрымлівалі nomen аднаго з рымскіх родаў, а сваё імя захоўвалі як cognomen: Flavius Iosēphus ( без praenōmen) Флавій Іосіф (іудзейскі гісторык).
У рымскіх жанчын таксама былі praenomina, але яны знаходзіліся пад своеасаблівым табу. У грамадскім жыцці іменем жанчыны была форма жаночага роду nomen. Дачка Марка Тулія Цыцэрона называлася Tullia. Калі было дзве дачкі, то да імені далучаўся прыметнік старэйшая, малодшая: Tullia Major, Tullia Minor. Калі б дачок было больш, то яны называліся б парадкавымі лічэбнікамі: Tullia Tertia, Quarta і г.д.