1

5

1

5

10

15

20

25

1

5

10

15

20

1

5

10

15

20

25

1

5

10

15

20

1

5

10

15

I, 11 Ad Leuconoen

Tú ne quaésierís, scíre nefás, quém mihi, quém tibí

finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios

temptaris numeros. ut melius, quidquid erit, pati.

seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,

quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi

spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida

aetas: carpe diem quam minimum credula postero.

*****

II, 7 Ad Pompeium

O saépe mécum témpus in últimúm

dedúcte Brúto mílitiaé ducé,

   quis té redónavít Quirítem

     dís patriís Italóque caélo,

Pompei, meorum prime sodalium,

cum quo morantem saepe diem mero

   fregi coronatus nitentis

     malobathro Syrio capillos?

tecum Philippos et celerem fugam

sensi relicta non bene parmula,

   cum fracta virtus et minaces

     turpe solum tetigere mento:

sed me per hostis Mercurius celer

denso paventem sustulit aere,

   te rursus in bellum resorbens

     unda fretis tulit aestuosis.

ergo obligatam redde Iovi dapem

longaque fessum militia latus

   depone sub lauru mea nec

     parce cadis tibi destinatis.

oblivioso levia Massico

ciboria exple, funde capacibus

   unguenta de conchis. quis udo

     deproperare apio coronas

curatve myrto? quem Venus arbitrum

dicet bibendi? non ego sanius

   bacchabor Edonis: recepto

     dulce mihi furere est amico.

*****

II, 10 Ad Licinium Murenam

Réctiús vivés, Liciní, neque áltum

sémper úrgendó neque, dúm procéllas

caútus hórrescís, nimiúm preméndo

   lítus iníquum.

auream quisquis mediocritatem

diligit, tutus caret obsoleti

sordibus tecti, caret invidenda

   sobrius aula.

saepius ventis agitatur ingens

pinus et celsae graviore casu

decidunt turres feriuntque summos

   fulgura montis.

sperat infestis, metuit secundis

alteram sortem bene praeparatum

pectus: informis hiemes reducit

   Iuppiter, idem

submovet; non, si male nunc, et olim

sic erit: quondam cithara tacentem

suscitat Musam neque semper arcum

   tendit Apollo.

rebus angustis animosus atque

fortis adpare, sapienter idem

contrahes vento nimium secundo

 turgida vela.

*****

II, 14 Ad Postumum

Eheú fugáces, Póstume, Póstumé,

labúntur ánni nec pietás morám

   rugís et ínstantí senéctae

     ádferet índomitaéque mórti,

non si trecenis quotquot eunt dies,

amice, places inlacrimabilem

   Plutona tauris, qui ter amplum

     Geryonen Tityonque tristi

conpescit unda, scilicet omnibus,

quicumque terrae munere vescimur,

   enaviganda, sive reges

     sive inopes erimus coloni.

frustra cruento Marte carebimus

fractisque rauci fluctibus Hadriae,

   frustra per autumnos nocentem

     corporibus metuemus Austrum:

visendus ater flumine languido

Cocytos errans et Danai genus

   infame damnatusque longi

     Sisyphus Aeolides laboris,

linquenda tellus et domus et placens

uxor, neque harum quas colis arborum

   te praeter invisas cupressos

     ulla brevem dominum sequetur.

absumet heres Caecuba dignior

servata centum clavibus et mero

   tinguet pavimentum superbo,

     pontificum potiore cenis.

*****

III, 9 Ad Lydiam

Horatius

Dónec grátus erám tibí

   néc quisquám potiór brácchia cándidaé

cérvicí iuvenís dabát,

   Pérsarúm viguí rége beátiór.

Lydia

Donec non alia magis

   arsisti neque erat Lydia post Chloen,

multi Lydia nominis

   Romana vigui clarior Ilia.

Horatius

me nunc Thressa Chloe regit,

   dulcis docta modos et citharae sciens,

pro qua non metuam mori,

   si parcent animae fata superstiti.

Lydia

Me torret face mutua

   Thurini Calais filius Ornyti,

pro quo bis patiar mori,

   si parcent puero fata superstiti.

Horatius

quid si prisca redit Venus

   diductosque iugo cogit aeneo,

si flava excutitur Chloe

   reiectaeque patet ianua Lydiae?

Lydia

Quamquam sidere pulcrior

   ille est, tu levior cortice et inprobo

iracundior Hadria,

   tecum vivere amem, tecum obeam libens.

*****

ΙΙΙ, 30 Ad Melpomenen

Éxegí monuméntum aére perénniús

regalique situ pyramidum altius,

quod non imber edax, non aquilo impotens

possit diruere aut innumerabilis

annorum series et fuga temporum.

non omnis moriar multaque pars mei

vitabit Libitinam: usque ego postera

crescam laude recens, dum Capitolium

scandet cum tacita virgine pontifex:

dicar, qua violens obstrepit Aufidus

et qua pauper aquae Daunus agrestium

regnavit populorum, ex humili potens

princeps Aeolium carmen ad Italos

deduxisse modos. sume superbiam

quaesitam meritis et mihi Delphica

lauro cinge volens, Melpomene, comam.