§ 71. SUPĪNUM (СУПІН)
Супін - гэта аддзеяслоўны назоўнік (substantivum verbāle) IV скланення, які мае дзве формы.
SupīnumI (primum) на -um з’яўляецца вінавальным склонам адзіночнага ліку, які мае актыўнае значэнне і кіруе тым самым склонам, што і дзеяслоў, ад якога ён утвораны. У якасці азначэння выступае прыслоўе.
Supīnum I ужываецца са значэннем мэты пры дзеясловах руху або дзеясловах, якія схіляюць да руху: eo, curro, venio, proficiscor, mitto, duco, do, voco і інш. Перакладаецца ён неазначальнай формай дзеяслова са злучнікам каб або без яго, зрэдку можа перакладацца назоўнікам з прыназоўнікам для. Напрыклад: venio spectātum - іду (каб) глядзець, do nuptum - выдаю замуж, mitto rogātum - пасылаю (каб) прасіць.
SupīnumII (secundum) заканчваецца на -u і можа з’яўляцца як давальным склонам (часам нават з захаваннем канцавога -і), так творным. Ужываецца ён пры некаторых прыметніках, як facilis, difficilis, turpis, incredibilis, optimus, dignus, gratus, durus, mirus, а таксама пры fas (nefas) est, opus est і мае пасіўнае значэнне. Перакладаецца supīnum II, як і supīnum I, неазначальнай формай дзеяслова або аддзеяслоўным назоўнікам з прыназоўнікам для. Давальны склон супіна выражае мэту (Dat. finālis), а творны - абмежаванне (Abl. limitatiōnis)[1]. Напрыклад: facilis divisui - лёгкі для падзелу, aqua potui iucunda - вада, прыемная для піцця, facilis factu - лёгкі для здзяйснення.
Катэгорыя супіна з’яўляецца аслабленай і малапрадуктыўнай. Гэта ў большай частцы тычыцца supīnum II, які ўтвараецца ад невялікай колькасці дзеясловаў. Замест яго ўжываецца infinitīvus praesentis actīvi, gerundium у Acc. з прыназоўнікам ad[2], пасіўны асабовы зварот, аддзеяслоўны назоўнік і інш. Напрыклад, выраз Resvestradifficilisfactuest. - Ваша справа цяжкая для здзяйснення можна перадаць у наступных варыянтах:
1. |
Difficile rem vestram facere est. |
Вашу справу цяжка зрабіць. |
2. |
Res vestra difficilis ad faciendum est. |
Ваша справа цяжкая для выканання. |
3. |
Res vestra difficile facitur. |
Ваша справа цяжка робіцца. |
4. |
Factio rei vestrae difficilis est. |
Здзяйсненне вашай справы цяжкае. |
Supīnum I ужываецца часцей, але таксама можа замяняцца іншымі зваротамі, якія маюць значэнне мэты. Гэта сказ з ut fināle, сказ з qui, gerundium або gerundivum у Gen. з прыназоўнікам causā або Acc. з ad, participium praesentis actīvi, participium futūri actīvi[3]. Supīnum I з’яўляецца асноўнай формай дзеяслова, па якой, шляхам адкідання канцавога -um, вызначаецца аснова супіна. Ад асновы супіна ў лацінскай мове ўтвараюцца дзеепрыметнікі прошлага і будучага часу.