§ 114. VERBA ANOMALA (няправiльныя дзеясловы)
^ Вверх

§ 114. VERBA ANOMALA

(НЯПРАВІЛЬНЫЯ ДЗЕЯСЛОВЫ)

 

У лацінскай мове ёсць шэраг дзеясловаў, якія нельга аднесці ні да аднаго з чатырох спражэнняў. Большасць з іх утварае формы ад асновы інфекта без тэматычных (злучальных) галосных. Такі спосаб утварэння форм называецца атэматычным.

 

fero, ferre, tuli, latum - несці 

 

 

 

Praesens

 

 

indicatīvi

coniunctīvi

 

 

  actīvi

    passīvi

   actīvi

  passīvi

sing.

1

fer-o

fer-or

fer-a-m

fer-a-r

 

2

fer-s

fer-ris

fer-a-s

fer-ā-ris

 

3

fer-t

fer-tur

fer-a-t

fer-ā-tur

plur.

1

fer-ĭ-mus

fer-ĭ-mur

fer-ā-mus

fer-ā-mur

 

2

fer-tis

fer-i-mĭni

fer-ā-tis

fer-a-mĭni

 

3

fer-u-nt

fer-u-ntur

fer-a-nt

fer-a-ntur

 

 

Imperfectum

 

 

indicatīvi

coniunctīvi

 

 

  actīvi

     passīvi

   actīvi

  passīvi

sing.

1

fer-ēba-m

fer-ēba-r

fer-re-m

fer-re-r

 

2

fer-ēba-s

fer-ebā-ris

fer-re-s

fer-rē-ris

 

3

fer-ēba-t

fer-ebā-tur

fer-re-t

fer-rē-tur

plur.

1

fer-ebā-mus

fer-ebā-mur

fer-rē-mus

fer-rē-mur

 

2

fer-ebā-tis

fer-eba-mĭni

fer-rē-tis

fer-re-mĭni

 

3

fer-ēba-nt fer-eba-ntur fer-re-nt fer-re-ntur

 

 

Futūrum I indicatīvi

 

actīvi

passīvi

sing.

fer-a-m

fer-a-r

 

fer-e-s

fer-ē-ris

 

fer-e-t

fer-ē-tur

plur.

fer-ē-mus

fer-ē-mur

 

fer-ē-tis

fer-e-mĭni

 

fer-e-nt

fer-e-ntur

 

Infinitīvus praesentis actīvi: fer-re
  passīvi: fer-ri
Participium praesentis actīvi: fer-ens, entis
Gerundium:   fer-end-i
Gerundīvum:   fer-end-us, a, um


 

Imperatīvus praesentis
  actīvi passīvi
sing. 2 fer fer-re
plur. 2 fer-te fer-i-mĭni  

 

Imperatīvus futūri
  actīvi passīvi
sing. 2 fer-to plur. fer-tōte sing. fer-tor plur.  
  3 fer-to   fer-u-nto   fer-tor   fer-u-ntor

 

Perfectum

 

indicatīvi

coniunctīvi

 

  actīvi

       passīvi

    actīvi

       passīvi

sing.

tul-і

latus, a, um sum

tul-ĕri-m

latus, a, um sim

 

tul-isti

latus, a, um es

tul-ĕri-s

latus, a, um sis

 

tul-it

latus, a, um est

tul-ĕri-t

latus, a, um sit

plur.

tul-ĭmus

lati, ae, a sumus

tul-erĭ-mus

lati, ae, a simus

 

tul-istis

lati, ae, a estis

tul-erĭ-tis

lati, ae, a sitis

 

tul-ērunt

lati, ae, a sunt

tul-ĕri-nt

lati, ae, a sint

Infinitīvus perfecti actīvi:

tulisse

Infinitīvus perfecti passīvi:

latus, a, um esse

Participium perfecti passīvi:

latus, a, um

 

Plusquamperfectum

 

indicatīvi

coniunctīvi

 

actīvi

passīvi

actīvi

passīvi

sing.

tul-ĕra-m

latus, a, um eram

tul-isse-m

latus, a, um essem

 

tul-ĕra-s

latus, a, um eras

tul-isse-s

latus, a, um esses

 

tul-ĕra-t

latus, a, um erat

tul-isse-t

latus, a, um esset

 

 

 

 

 

plur.

tul-erā-mus

lati, ae, a erāmus

tul-issē-mus

lati, ae, a essēmus

 

tul-erā-tis

lati, ae, a erātis

tul-issē-tis

lati, ae, a essētis

 

tul-ĕra-nt

lati, ae, a erant

tul-isse-nt

lati, ae, a essent

Futūrum II indicatīvi    

 

 

   actīvi

      passīvi

sing.

1

tul-ĕr-o

latus, a, um ero

 

2

tul-ĕri-s

latus, a, um eris

 

3

tul-ĕri-t

latus, a, um erit

plur.

1

tul-erĭ-mus

lati, ae, a erĭmus

 

2

tul-erĭ-tis

lati, ae, a erĭtis

 

3

tul-ĕri-nt

lati, ae, a erunt

Infinitīvus futūri actīvi:

latūrus, a, um esse

Infinitīvus futūri passīvi:

latum iri

Participium futūri actīvi:

latūrus, a, um

 

fio, fieri, factus sum – бываць, здарацца, рабіцца

Fio, fieri, factus sum з’яўляецца пасівам да дзеяслова facio, facere, feci, factum і пры гэтым таксама мае значэнне рабіцца, станавіцца.  

 

Indicatīvus
  рraes. imperf. fut. I perf. plusquamperf. fut. II
sing. 1 fio fiēbam fiam factus, a, um sum factus, a, um eram factus, a, um ero
  2 fis fiēbas fies factus, a, um es factus, a, um eras factus, a, um eris
  3 fit fiēbat fiet factus, a, um est factus, a, um erat factus, a, um erit
plur. 1 fimus fiebāmus fiēmus facti, ae, a sumus facti, ae, a erāmus facti, ae, a erĭmus
  2 fitis fiebātis fiētis facti, ae, a estis facti, ae, a erātis facti, ae, a erĭtis
  3 fiunt fiēbant fient facti, ae, a sunt

facti, ae, a erant

facti, ae, a erunt

 

Imperatīvus:

 

fi, fite

Infinitīvus

praesentis:

fieri

 

perfecti:

factus, a, um esse

 

futūri:

factum iri

Participium

perfecti:

factus, a, um

Gerundivum:

faciendus, a, um

 

Coniunctīvus

 

 

praes.

   imperf.

        perf.

      plusquamperf.

sing.

1

fiam

fierem

factus, a, um sim

factus, a, um essem

 

2

fias

fieres

factus, a, um sis

factus, a, um esses

 

3

fiat

fieret

factus, a, um sit

factus, a, um esset

plur.

1

fiāmus

fierēmus

facti, ae, a simus

facti, ae, a essēmus

 

2

fiātis

fierētis

facti, ae, a sitis

facti, ae, a essētis

 

3

fiant

fierent

facti, ae, a sint

facti, ae, a essent

 

Дзеясловы, утвораныя ад дзеяслова facio, ere, feci, factum пры дапамозе прэфікса, мяняюць каранёвы галосны (a > i або e) і спрагаюцца ў залежным стане, як дзеясловы III спражэння на -io. Напрыклад: inter-ficio, interfēci, interfectum, interficere - забіваць: interficior, interficeris і г.д.

Дзеясловы ж, утвораныя ад facio, ere, feci, factum шляхам словаскладання, не змяняюць каранёвай галоснай і формы залежнага стану ўтвараюць ад дзеяслова fio, fieri, factus sum. Напрыклад: pate-facio, patefacere, patefēci, patefactum - адкрываць: pate-fīo, pate-fis і г.д.

 

eo, ire, ii, itum - ісці

Асноўнай асаблівасцю гэтага дзеяслова з’яўляецца чаргаванне ў аснове інфекта галосных е (выступае перад галосным, за выключэннем формы participium praesentis activi) і і (выступае перад зычным).

У часах сістэмы перфекта злучэнне іі захоўваецца пры націску на першым галосным, у іншым выпадку іі > і.

 

Indicatīvus

 

 

praes.

imperf.

fut. I

perf.

plusquamperf.

fut. II

sing.

1

eo

ibam

ibo

ii

iĕram

iĕro

 

2

is

ibas

ibis

isti

iĕras

iĕris

 

3

it

ibat

ibit

iit

iĕrat

iĕrit

plur.

1

imus

ibāmus

ibĭmus

iĭmus

ierāmus

ierĭmus

 

2

itis

ibātis

ibĭtis

istis

ierātis

ierĭtis

 

3

eunt

ibant

ibunt

iērunt

iĕrant

iĕrint

Participium

praesentis:

iens, euntis

 

futūri:

itūrus, a, um

Coniunctīvus

 

             praes.          imperf.       perf.            plusquamperf.

sing.

1

eam

irem

iĕrim

issem

 

2

eas

ires

iĕris

isses

 

3

eat

iret

iĕrit

isset

plur.

1

eāmus

irēmus

ierĭmus

issēmus

 

2

eātis

irētis

ierĭtis

issētis

 

3

eant

irent

iĕrint

issent

Imperatīvus

praesens

futūrum

sing.

2

 i

plur.

2

ite

sing.

2

ito

plur.

2

itōte

 

 

 

3

ito

 

3

eunto

Infinitīvus

praesentis:

ire

 

perfecti:

isse

 

futūri:

itūrus, a, um esse

Gerundium:

eundi

Gerundīvum (n):

eundum

 

Passīvum гэтага дзеяслова амаль не сустракаецца. Зрэдку ён ужываецца безасабова ў 3-яй ас. адз. ліку. 

 

Indicatīvus

Praesens:

itur

Perfectum:

itum est

Imperfectum:

ibātur

Plusquamperf.:

itum erat

Futurum I:

ibĭtur

Futūrum II:

itum erit

Coniunctīvus

Praesens:

eātur

Perfectum:

itum sit

Imperfectum:

irētur

Plusquamperf.:

itum esset

 

edo, esse (eděre), ēdi, ēsum - есці

Дзеяслоў edo, ĕre, ēdi, ēsum спрагаецца ў асноўным на ўзор дзеясловаў III спражэння. Аднак сустракаюцца паралельныя формы, утвораныя атэматычным спосабам: ed-s > es, ed-t > est[1] у выніку пераходу d перад s, t у s. Падобныя формы ёсць у praesens indicatīvi, imperfectum coniunctīvi, imperatīvus, infinitīvus praesentis.

У praesens coniunctīvi выступаюць таксама формы, утвораныя пры дапамозе суфікса -і- (параўнай: sim). 

 

 

Praesens indicatīvi

Praesens coniunctīvi

Imperfectum coniunctīvi

sing.

1

ĕdo

ĕdam (ĕdīm)

ĕdĕrem (ēssem)

 

2

ĕdĭs (ēs)

ĕdās (ĕdīs)

ĕdĕres (ēssēs)

 

3

ĕdĭt (ēst)

ĕdat (ĕdīt)

ĕdĕret (ēsset)

plur.

1

ĕdĭmus

ĕdāmus (ĕdīmus)

ĕdĕrēmus (ēssēmus)

 

2

ĕdĭtis (estis)

ĕdātis (ĕdītis)

ĕdĕrētis (ēssētis)

 

3

ĕdunt

ĕdant (ĕdīnt)

ĕdĕrent (ēssent)

 

Infinitīvus praesentis:

ĕdĕre (ēsse)

Imperatīvus praesentis:

ĕdĕ (ēs), edĭte (ēste)

Imperatīvus futūri:

edĭto (estō), edĭto (ēsto), editōte (ēstōte), edunto

Praesens indicatīvi passīvi:

ēstur

Imperfectum coniunctīvi passīvi:

ēssētur[2]

 

Усе астанія формы ўтвараюцца па правіле III спражэння.

 

Практыкаванні

1. Праспрагаць дзеясловы ва ўсіх часах абвеснага ладу:

confero, conferre, contuli, collātum;

infero, inferre, intuli, illātum;

effero, efferre, extuli, elātum.

 

2. Праспрагацьдзеясловываўсіхчасахумоўнагаладу:

abeo, abīre, abii, abĭtum;

pereo, perīre, perii, peritum;

redeo, redīre, redii, reditum;

transeo, transīre, transii, transitum.

 

3. Перакласці:

а) з лацінскай мовы: 1. Esto, quod parentes tibi appōnunt. 2. Vos este, quod adest; aliqui edunto, quod supererit. 3. Fer, quod ferre potes. Ferte omnes opes misĕris civibus. 4. I, bone, quo virtus tua te vocat, ī pede fausto. 5. Apud veteres Romānos ex agricolis fiēbant consules. 6. Omnia mutantur, nihil interit. 7. Caesar, postquam flumen Rubicōnem transierat, dixit: «Alea iacta est». 8. Tardissime is, amīce; celerius ibo. 9. Vere ineunte aves, quae autumno abiērunt, ad nos redeunt. 10. Omnia tibi fortūna abstulit, sed spem relīquit. 11. Apud Germānos dotem non uxor marīto, sed marītus uxōri offert. 12. Hoc est dictum notum: «Fer patienter onus, fac sapienter opus». Opus enim, quod aequo animo fertur, levius fit. 13. In illo libro, qui «Corpus iuris civīlis» inscribitur, legimus haec: «Servi aut nascuntur aut fiunt. Nascuntur ex ancillis nostris; fiunt aut iure gentium, id est ex captivitāte, aut iure civīli». 14. Post Hasdrubalis mortem exercitus Carthaginiensium, qui in Hispania erat, summum imperium ad Hannibalem distulit; is antea equitatui praeerat. 15. Pyrrhus, cum Argos oppidum oppugnāret in Peloponēso, lapide ictus interiit. 16. Maxime curandum est, ut eos, quibuscum sermōnem conferēmus, et verēri et diligere videāmur (Cic.) 17. Factum abiit, monumentum manet. 18. Qui visūri domos, parentes, coniuges, liberos estis, ite mecum. 19. Postquam aurum abstulimus, in navem concendimus. 20. Lacedaemonii, postquam audivērunt, muros (ab Atheniensibus) instrui, legātos Athēnos misērunt, qui id fieri vetārent. 21. Homines audīta velocius, quam lecta praetereunt. 22. Cum Suēbi alios Germānos bello premerent et agri cultūrā prohibērent, hi flumen Rhenum transiērunt et in Galliam venērunt. 23. De comitiis, donec rediit Marcellus, silentium fuit. 24. Omne malum nascens opprimitur, inveterātum fit plerumque robustius. 25. Anaxagoras fertur, nuntiāta morte filii, dixisse: «Sciēbam me genuisse mortālem». 26. Duōbus modis aut fraude aut vi fit iniuria. 27. Cicerōni in patriam redeunti maxima multitūdo civium in forum obviam prodiit. 28. Germāni cum armis e castris exiērunt et ad flumen proficiscebantur, plerīque vi fluminis oppressi periērunt. 29. Ubi nunc has res adversas constanter fers, ita postea omnia commoda tibi allāta patienter feres. 30. Anni eunt tamquam aqua profluens. 31. Bibite et este, amīci! Nihil mihi iucundius est. 32. Legāti a Darēo, Persārum rege, Carthaginem venērunt petentes auxilia adversus Graeciam, cui illatūrus bellum Darēus erat. 33. Ubi per exploratōres Caesar certior factus est Helvetios tres iam partes copiārum id flumen traduxisse, quartam fere partem citra flumen Ararim reliquam esse, cum legionibus e castris profectus, ad eam partem pervēnit, quae nondum flumen transierat.

б) на лацінскую мову: 1. Вы ядзіце той самы хлеб, які ядзім мы. 2. Мы не можам змяніць мінулага. 3. Я заўсёды ахвотна хадзіў да школы. 4. Зеўксіс намаляваў хлопчыка, які нясе вінаград. 5. Паэтамі нараджаюцца, аратарамі становяцца. 6. Храбры муж бясстрашна ідзе насустрач небяспецы. 7. Ніхто не стаў бессмяротным. 8. Чутка расце дарогай (=Gerundium ад eo). 9. Без разважлівасці не прымаецца ніякае рашэнне.

 

Qui gladio ferit, gladio perit

Ad poētam Ennium aliquando Scipio Nasīca, familiāris eius, vēnit. Cui Ennii ancilla dixit dominum non esse domi. Scipio tamen sensit illam domini iussu hoc dixisse et illum intus esse. Biduo post ad Nasīcam vēnit Ennius. Qui cum ad ianuam amīcum quaereret, Nasīca magna voce exclamābat se domi non esse. Tum Ennius: «Quid, ego non cognosco, inquit, vocem tuam?» Huic Nasīca: «Homo es impudens! Ego, cum te quaererem, ancillae tuae credidi te domi non esse: tu mihi non credis ipsi?»

 

 Крылатыя выразы 

Fiat lux!

Няхай будзе святло!

Relāta repero.

Расказваю расказанае (перадаю, што чуў).

Sic transit gloria mundi.

Так праходзіць слава сусвету.

Quídquid id ést timeó Danaós et dóna feréntes.

Што б гэта ні было, я баюся данайцаў і тых, якія прыносяць дары.

Sic itur ad astra.

Так ідуць да зорак.

Fiunt oratōres, nascuntur poētae.

Аратарамі становяцца, паэтамі нараджаюцца.

Edite, bibite, post mortem nulla voluptas!

Ешце, піце, пасля смерці няма ніякіх жаданняў!

 


[1] У дзеяслова sum, esse, fui формы es, est адрозніваюцца кароткасцю галоснага е.

[2] Passīvum мае толькі 3 асобу адзіночнага ліку.